درباره ادب و ادبیات

درباره ی ادب و ادبیات: ادب در لغت به معانی: فرهنگ، دانش، هنر، حسن معاشرت، و آزرم به کار رفته است. ادب به همه افعال پسندید ه ای گفته می شود که از نفس صادر می شود و فرق آن با اخلاق در این است که اخلاق هم افعال پسندیده و هم به افعال ناپسند اطلاق می شود. به تعبیر عام ادبیات معنای وسیعی دارد اما به تعبیر خاص ادبیات به معانی گوناگونی به کار می رود که به برخی از آنها اشاره می شود: ادبیات عبارت از آنگونه سخنانی است که از حد کلام عادی برتر و بالاتر است. چنانکه مردم آن سخنان را در خور ضبط و نقل دانست ه اند و از شنیدن و خواندن آنها دگرگونه گشت ه اند و احساس غم و شادی یا لذت و الم کرد ه اند. خصیصه عمده آن این است که بر عاطفه و خیال و معنی و اسلوب مبتنی است. بنابراین تمام ذخایر ذوقی و میرا ثهای فکری اقوام و مل تهای عالم را که انسان ها ضبط و نقل و نشر آن را وجهه همت خود قرار داد ه اند می توان ادبیات نامید. 1 ادبیات مجموع های از نوشته هاست که به نظم و یا به نثر نوشته شده است. 2 ادبیات هر نوشته تخی لآمیز و توأم با خلاقیت است. 3 ادبیات فن یا کار نویسنده مباحث ادبی است. 4 ادبیات مجموع های از آثار نوشته شده یا فراهم آمده توسط استادان یا پژوهشگران در هر زمینه خاص است مانند: ادبیات پزشکی. 5 ادبیات مواد چاپ شده از هر نوع خاص است. مثلاً وسایل سیاسی یا تبلیغاتی. گردآورنده:محمدحسین قاسمی شیری